در جدیدترین گفتاری که از مرحوم آیت‌الله بهجت در پایگاه اطلاع‌رسانی وی با عنوان «چرا تعاطف نداریم؟!» منتشر شده، آمده است:
این نکته از معلومات و واضح و آشکار و از مسلّمیّات شرع است که چنان چه مسلمانى دید که مسلمانى گرفتار است و با اندک همت، گرفتارى او رفع مى شود، در این صورت اگر همت نکند، معاقَب خواهد بود.
از پنجاه میلیون نفر شیعه که در ایران است، حدّاقل ده میلیون نفر الآن مى‌توانند، دست کم ماهى یک تومان در صندوق خیریّه بریزند. اگر کسى بگوید که این مقدار را هم نمى‌توانم، دروغ مى گوید! آیا با این پول‌هاى ذخیره شده، نمى‌توان گرفتارى‌هاى ضرورى اهل مملکت را رفع نمود؟!
نمى‌دانیم از دست خودمان به چه کسى شکایت کنیم؟!
با این حال، به هر کس که بگوییم شما متصدّى جمع‌آورى تبرّعات و انفاقات براى محرومین و محتاجان باشید، مى‌گوید: ما از همه محتاج‌تر هستیم؟ بهایی‌ها که از دین هیچ ندارند جز تعاطف، از راه کمک‌کردن مردم را به مرامشان دعوت مى‌کنند.
وقتى مى‌فهمند کسى ضعیف و محتاج است، از او دستگیرى مى‌کنند. مثلاً به او مى‌گویند در فلان مکان بنشین سیگار و کبریت بفروش، و مى‌آیند و عوض یک ریال یک تومان به او مى‌دهند تا پس از چند روز مستغنى شود. یا وقتى مى‌دیدند شخصى از هم‌مذهب‌هاى آن‌ها ضعیف است، فوراً در اداره یا کارخانه‌اى، کارى براى او پیدا مى‌نمودند. چرا ما تعاطف نداریم، و این همه با رخاء و گشایش یکدیگر دشمنیم؟!
